Kabanata 28
Agad kong binuksan ang kotse pagkaparada niya sa tapat ng bahay. I didn’t want him to know where I live. Kaso nakalimutan ko
na nalaman niya na pala ito noong una niya akong hinatid pauwi. Kaya kahit nananahimik ako alam niya kung saan pupunta.
Ako na din ang bumaba sa maleta ko ng makalabas ako. He tried to help pero naibaba ko na ang maleta ng makalapit siya. Tiim ang bibig ko habang nararamdaman ko ang mabibigat niyang titig. I refused to look at him. Naiinis ako dahil maiisip ko lang na pupuntahan niya ang babae niya panigurado at ayaw kong puntahan niya yon. I’m so petty! Wala naman akong karapatang magalit pero nagagalit ako!
“Thank you.” Tinignan ko siya ng mga ilang segundo bago nag–iwas ulit ng tingin. “Papasok na ako. I want to see my family…”
Nanliit ang mata niya pero wala rin naman siyang sinabi. Kinuha ko ang maleta ko at agad na pumasok sa maliit na bakod ng
bahay namin. He didn’t go inside his car. Maririnig ko naman kung pumasok siya pero wala akong narinig. Gusto ng katawan ko
na lumingon pero pinigilan ko. I shouldn’t expect anything from him.
Hindi ko alam kung ilang minuto siyang nanatili sa labas ng bahay. I close the door when I entered at hindi na tinignan kung
umalis siya o hindi. Bahala na siya kung kailan siya aalis.
Tahimik sa bahay. Sinabi ko sa kanya na gusto kong makita ang pamilya ko when I know there’s no one inside. Malamang ay nasa
school pa sina Serenity at Scarlet. Mama is at work. Pagod akong humiga sa kama ko ng makapasok ako sa kwarto. I didn’t bother
changing or unpacking. Mamaya ko na gagawin dahil wala ako sa mood.
Nakatulog ako dahil sa pagod at dahil sa masamang nararamdaman. Nagising lang ako ng marinig ko ang ingay nina Serenity at
Scarlet. Nasa kwarto ko sila at base sa ingay nila ay hinalugbog nila ang dala kong maleta,
“I’m sure this is mine…” rinig kong sabi ni Serenity. Nagagalak ang tawa niya.
Tinignan ko ang hawak niya at nakita kong isa iyon sa mga dresses na binili sa akin ni Alaric. Nakita niyang gising ako kaya agad niyang hinarap sa akin.
“This is mine, right?” excited niyang baling sa akin.
Hindi agad ako nakapagsalita. It’s not
her pasalubong. I bought both of them souvenirs but definitely not the dresses.
Humiyaw si Serenity. “I knew it! Alam mo talaga ang mga gusto ko, ate!” Dahil sa hindi ako nagsalita ay akala niya ay yoon ang pasalubong ko sa kanila. We have almost same body kaya nagagamit niya din ang mga gamit ko. Si Scarlet ay medyo maliit pa ang katawan kaya hindi pa kasya ang mga damit ko sa kanya.
“That’s not your pasalubong but you can have it.”
Hindi ko pa tinatanggal ang mga presyo ng mga pinamili sa akin ni Alaric kaya namamangha sila dahil sa mamahal ng presyo. Wala pa sa bahay si mama at naiistress na ako sa mga tanong ni Scarlet at Serenity. Narindi ako kaya pinagtatanggal ko ang
presyo. Tinago ko din ang alahas na binili sa akin dahil baka makita pa nila at mag hinala pa sila.
“May boyfriend ka ba, ate? Sino ang bumili sayo nito?” kuyosong tanong ni Scarlet.
*30 Bonus
“You can’t afford most of these things. I know you have a boyfriend who bought you these…” akusa naman ni Serenity.
“Wala nga. Inutang ko sa katrabaho ko ang pambili ko niyan. Kaya kailangan kong kumayod ngayon dahil may bayarin na ako….‘ inis kong sagot sa kanila. “Don’t tell mom. Papagalitan lang ako non. I just want to have luxury things kaya nangutang ako.”
Agad na dumertso si mama sa akin pagkarating niya. Naitago kona ang mga pinamili ni Alaric at hindi naman ako isinumbong
nina Serenity kaya hindi niya nalaman. I don’t want her to ask me if I have a boyfriend o na saan ko kinuha ang pambayad sa mga
binili ko.
Kinabukasan ay pumasok ako ng maaga. Agad akong sinalubong nina Sara, Lina at ng mga kasamahan ko. They are all asking for pasalubong. Chololate lang ang nakuha ko para sa kanila pero kahit ganon ay tuwang tuwa parin sila.
“I missed you. Hindi na nga kita nakikita dito, wala rin akong nakikitang gwapong Sir Alaric…” si Sara habang kinakain ang
chocolate na binigay ko.
Tumawa si Lina. “Actually, we were so busy when you were out.” Lumapit siya at hininaan ang boses. “Parang tanga naman kasi
si sir Rodel. Pini–pressure kami. Utos daw ni Sir Alaric na dapat asikasuhin ang project mo habang wala pa kayo.”
Umawang ang labi ko. I didn’t know about this. I only know Sara is working with me to process things I couldn’t do personally
dahil nasa malayo ako. I didn’t know they were pressured to work. Na–guilty tuloy ako.
Kaya hindi ko na pinatagal ang kamustahan namin at nagsimula akong magtrabaho. Nasa marketing department ako ng
dumating daw si Alaric. He asked about me at sinabi nilang nasa ibang department ako.
Umalis ulit ako matapos kong malaman na nandoon siya sa office niya. Pumunta ako sa finance department para ibigay ang report ng mga nagastos. Hindi naman matagal ang proseso pero pinili kong magtagal. Kinakausap din ako ng isang worker kaya
nakipag kwentuhan na din ako. Pinasabay na din nila ako mag lunch kaya pumayag ako.
Bumalik ako ng matapos ang lunch break. Agad kong nakita si Sara na aligaga.
“Saan ka galing? Hinahanap ka ni sir Alaric kanina,” kabado niyang sinabi sa akin.
1 gritted my teeth and almost roll my eyes. Bakit niya ako hahanapin? I was working and this is a working hour. Wla naman akong
ire–report ngayon kasi nasabi ko na sa kanya ang progress non bago ako umuwi kahapon.
“Sumabay na akong kumain sa mga taga finance department. Inaasikaso ko ang budget…”
Nagpakawala siyang buntong hininga. Kaya lang ay nanlalaki ulit ang mata niya ng makita niyang nililigpit ko ang desk ko.
“Ohhh saan ka na naman?” kabado niyang tanong.
“Sa Imperial Hotel. May aasikasuhin doon. Bakit? May problema ba?” kunot noo kong tanong. Imperial Hotel is the venue for the charity.
She shifted her weight. “Can you go tomorrow? Kinakabahan ako kapag pinapatawag ka ni Sir Alaric at wala ka dito.”
Nag–iwas ako ng tingin. “Tell him I went out. Importante kasi ang aasikasuhin ko. Kinukulang na ako ng oras…”
2/3
She protested pero hindi ko na siya pinansin. I don’t want to face Alaric. Kung pwede ko siyang Iwasan ay iiwas na ako.
“Nagagalit kasi siya kapag wala ka…” pahabol ni Sara pero hindi ko na siya binalingan at umalis na.
