Kabanata 2
I tried to forget about my boss. Nang inaya ako ni Sara para sumayaw, agad akong sumama. The music was too loud and I wanted
to get lost in it. I dance like it was my last dance. Bigay todo at walang pakialam sa mga naririnig na sipol.
“Whooaaa…Go girl! Ang sexy mo!” sigaw ni Sara despite the loud music.
For a moment while dancing, nakalimutan ko ang problema ko. Pero hindi ko alam ang nangyari bigla. I was too lost in my dance
na nagulat nalang ako ng biglang may humawak sa bewang ko at tumama ang likod ko sa matigas na katawan. The immediate
heat coming from the person spread on my back.
Kita kong nagulat si Sara at ang mga kasamahan ko sa nangyayari. Natigilan sila sa pagsasayaw at gulat silang tumingin sa akin
at sa tao sa likod ko.
“Kaya mali–mali ang trabaho mo dahil ganito ang inaatupag mo,” bulong ng lalaki sa likod ko.
Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko.
Agad kong hinawi ang kamay niyang nakapalopot sa bewang ko pero ayaw niyang tanggalin. Mas lalo niya pa ako idiniin sa
kanya.
“What are you doing?” kinakabahan kong tanong. I don’t want commotion. Ayaw kong malaman ng mga kasamahan ko kung
paano ako minamaliit ng boss ko.
Naramdaman mo ang hininga sa tenga ko. “No wonder your work sucks yet you get so many praises from your boss. You like to
seduce, huh?” he whispered.
I gritted my teeth. Sanay ako sa pamamaliit at masasama niyang paratang. Ang hindi ko gusto ay nakikita ako ng mga colleague
- ko. Ayaw kung baguhin ang imahe ko sa kanila bilang magaling na empleyado.
For the last attempt, sinubukan kong tanggalin ang kamay niya sa bewang ko. Pero nagulat ako ng bigla niyang kinalas ‘yon at medyo natulak ako kaya muntik na akong nasubsob sa lalaking nasa harap ko.
Galit akong bumaling kay Alaric ng makatayo ako ng mabuti. Nakita kong nakangisi siya sa akin. He looked at me head to foot as he shook his head in disapproval. Umalis din siya matapos mamahiya.
“Hoy Seraphina, anong eksena yon?” gulantang na tanong ni Sara pagkawala ni Alaric. “Your boss looks so disappointed in you.”
Nahinto ang paghinga ko sa narinig. My boss is always been disappointed at me pero ngayon na nakikita kong medyo disappointed ang mukha ni Sara, hindi ko matanggap.
Naramdaman kong medyo nanginig ang boses ko ng magsalita ako. “Hi… hindi naman. May sinabi lang.”
))
Binalingan ko ang mga colleague ko at kita ko ang pagkalito nila sa nakita. Na ginanon–ganon lang ako ng boss ko. 1)
“Excuse me lang…” nagmamadali kong sinabi.
1/2
Kabanata 2
+30 Bonus
Agad kong tinungo ang counter habang may luhang kusang kumawala sa mata ko. Hindi ko na napigilan. I’m supposed to be here for fun, para makalimot sa mabigat na trabaho. Pero bakit ganito?
Marami akong nainum. Hindi ko na alam kung nasaan ba ang mga kasamahan ko. Ang huli kong nakita ay nasa dance floor pa sila
pero ng medyo tipsy na ako, hindi ko na sila makita. Kaya rin minabuti kong umuwi na habang kaya ko pang maglakad at hindi
gumagapang.
Ramdam ko ang lungkot at pagkakapahiya sa nangyari sa akin habang naglalakad ako palabas. Pero nang nasa labas na ako ay
bigla akong huminto. Gusto kong umiwas. I’ve had enough baggage for today pero huli na dahil nakatitig na ang boss ko sa akin.
Naka sandal siya sa kotse niya at nakahalukipkip habang nasa akin ang mga mata.
Agad akong yumuko. Mas lalo pang bumigat ang pakiramdam ko. I thought the alcohol would make me forget. Hindi pala.
Nanunubig ang mata ko habang naglalakad ulit. It didn’t help that I had to pass by him to get myself a taxi.
I heard him groan when I’m near him.
“Get in…” utos niya ng nasa tapat na niya ako.
Huminto ako at pagod na tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung dahil ba sa nanunubig ang mata ko kaya nakita kong namungay
ang mata niya.
Hindi ko nagawang magsalita. Kasi alam kong kapag nagsalita ako, pipiyok ang boses ko. Kaya umiling nalang ako. I then blinked
several times to stop my tears from falling.
Umiwas siya ng tingin bago niya binuksan ang passenger seat.
“I’ll get you home,” sinabi niya.
He licked his lips when I refused to respond. “You are tired, Seraphina. You had enough. I’ll get you home safely…” sinabi niya with his gentle yet hoarse voice. Kung makapagsalita siya para siyang nang–aalu.
“}
“I.. I’m tired.” Pumiyok ang boses ko na hindi ko na ikinagulat. “Gagawin ko ulit ang report.” May nahulog na luha galing sa
mata ko. Pinunas ko yon at humikbi. “I’ll do my best next time… at….. May gusto pa akong sabihin pero hindi na niya ako
pinatapos.
“I don’t give a damn about the report. I’m taking you home safely, Seraphina,” he said with finality.
