Kabanata 3
“Tulala ka na naman ate,” ani Serenity, kapatid ko.
Umahon ako sa pagkakasandal sa sofa at saka siya binalingan. Nanliliit ang mata niya at nanantya.
“Don’t mind me.”
I dreaded Monday. Pero ang kasamaang palad ay lunes na bukas. Hindi ko alam kung ano ang nangyari noong gabing medyo
nalasing ako. I know I was still in the right mind… Or maybe not.
Hindi kasi kapanipaniwala ang mga naaalala ko. Did my eyes play tricks on me? Did my hearing malfunction that day?
Umiling ako at tumawa ng wala sa sarili. Imposibleng naging mabait sa akin ang lalaking ‘yon. Hindi talaga ‘yon magiging mabait. He is Alaric Satanas after all! Lasing lang ako kaya hindi naging maganda ang judgment ko.
“Baliw na yata,” rinig kong bulong ni Serenity.
Hindi naman ako baguhan sa trabaho pero I feel unease now that I’m walking inside the office. Hindi ko alam kung bakit hindi
mawalawala sa isip ko ang nangyari sa bar. Pero nang dumating ako sa office namin, I noticed na normal naman ang lahat.
“Good morning, Seraphina!” bati ni Sara sa akin ng makita ako. Agad din siyang bumalik sa ginagawa.
Huminga ako ng maluwag at saka ngumiti. Stupid of me to feel uneasy. Sabi ng lasing lang ako e! Kung ano–ano pa ang iniisip ko
noong weekends.
The first thing I did was to print the revised plan I made. Mapait akong ngumiwi ng makitang plastic clipboard ulit ang
pinaglagyan ko. Dali–dali kong pinalitan ng file folder yon para kung ibabato niya ulit sa akin ay hindi na masakit.
Pero nang makikipagsapalaran na ulit ako para ipasa ang gawa ko, sinabi ni Sara na wala daw sa opisina ang boss ko. Dati ay maiinis pa ako dahil masyado ng delay ang project na to pero ngayon, masaya na ako na wala siya.
“How’s the project?” tanong ng supervisor ko. Bigla siyang bumisita at itinanong sa akin nasaan ba daw ang boss ko. Medyo
nawala nga lang ang ngiti niya ng sinabi kong hindi ko alam.
Mukha ba akong may paki doon?
“I hope you are making progress kasi four months lang ang allocated time para matapos mo yon,” pagpapaalam niya ng hindi niya mahagilap ang boss ko.
Nanlaki ang mata ko ng marinig ko yon. Wala siyang sinabi na deadline noong una. The initial plan was to just be successful in doing the project, na hindi daw siya nakakapressured kasi baguhan din ako na hahawak.
Goodness! Four months? At wala pa akong nagagawa!
Hindi ako mapakali sa paghihintay sa boss ko. Hindi niya ako nirereplayan sa email pero s–in–endan ko parin siya ng copy. Alam ko namang hindi niya ako nirereplyan pero nag–antay parin ako na baka magreply siya, na hindi rin naman nangyari. It was
1/3
Kabanata 3
+30 Bonus
around 2 in the afternoon when my boss arrived. Nag–antay ako ng twenty minutes bago ako naglakas loob na pumasok sa
opisina niya.
I swallowed hard when I’m walking near his table. Madilim ang mata niya at nakatitig sa akin. Wala sa ayos ang necktie niya.
Magulo ang buhok at wala na ang suit na kanina ay suot niya ng dumating siya. Nakatupi hanggang siko ang suot niyang black
long sleeve.
“Ito na po sir yong revision na ginawa ko,” kabado kong sinabi. Hindi siya nagsalita at seryoso niyang kinuha ang folder.
Kagaya ng dati, agad niyang binuklat ang gawa ko. Hindi ko alam kung sinasadya niya ba o talagang magaling siya at agad niyang
nakikita ang mali. Kaya ng makita kong hinilot niya ang sentido niya hinanda ko ang sarili ko.
“You said you’ll do it again… Hanggang kailan mo to gagawin ng tama?” iritado niyang sinabi at padarang na isinara ang folder.
Natuptup ko ang labi ko. Lasing nga ako noon. Hinding hindi magiging mabait ang lalaking ‘to!
“You are wasting my time!”
Sumandal siya sa kanyang swivel chair at dismayadong tumingin sa akin. Tinuro niya sa akin ang sandamakmak na folder na
nakapatong ngayon sa table niya.
“I didn’t know they hired stupid people nowadays,” he said mockingly.
Naikuyom ko ang kamay ko at pilit na kinalma ang sarili. I know to myself that I’m not stupid. Pero nakaramdam pa rin ako ng
panliliit sa sarili.
“Review these folders and send them back at 5 PM!”
Gusto kong magprotesta. Bakit niya ako bibigyan ng gawain? His only role here is to approve my plan at pwede na akong
magpatuloy. Hindi ako utusan dito!
Nakita niya sigurong gusto kong magsalita kaya inunahan niya ako.
“Just do what I say nang may pakinabang ka!”
Natuptup ko lang labi ko at hindi na nakapagsalita.
Ginawa ko ang utos niya. He instructed me how I was going to review the files. Doon ko inubos ang oras ko na dapat ay iginugul
ko sa proyekto ko.
Binigyan niya ako ng fifteen files at nang mag alas singko ay anim lang ang natapos ko.
“Hindi ka pa mag–o–out?” tanong ni Sara ng makita niyang binabasa ko pa ang isang file.
Binalingan ko siya at nakita kong nakaayos na siya. Doon ko din napansin na halos nagsiuwian na ang kasamahan namin. Madali
kong tinignan ang oras at nanlaki ang mata ko ng makitang alas singko na. Natataranta kong kinuha ang natapos kong anim na
folder at nagmadaling pumunta sa opisina ng boss ko.
Pumasok ako ng marinig kong pinapapasok niya ako. Nadatnan ko siyang nakatitig sa monitor sa harap niya at seryosong may
2/3
Kabanata 3
binabasa. His hair is messy but that didn’t make him look haggard or even ugly.
I bit my lower lip when he looked at me intently.
+30 Bonus
“Sir, pasensya na pero ito lang ang natapos ko sa pinapagawa mo,” pagpapaumanhin ko kahit hindi dapat. Hindi ko nagawa ang dapat kong gawin dahil inatupag ko ‘to. I put effort pero sadyang marami siyang ipinapa–review.
He clicked his tongue and frowned at me. “Damn! You can’t even do a simple task?” he asked, pissed off.
Biglang nagpintig ang tenga ko sa narinig. Hindi ko na napigilan at matalim ko siyang tinignan. Hindi ako nakapag–lunch noong lunchtime dahil hinahanp siya ng supervisor sa akin! Na–pressure ako ng sabihin niyang four months lang ang allocated time kaya ni–review ko ang ginawa kong revision. Tapos maririnig ko ngayon ay pang–iinsulto?
Padarang kong binagsak ang anim na folder sa table niya dahil sa galit. Nasaksihan ko kung paano nasagi ng folder ang ink na nakalagay malapit sa isang tingin ko ay importanteng papeles. Nasabuyan ng ink ‘yon at may tumilapon pa sa kanyang damit.
Biglang naglaho ang galit ko at agad napalitan ng kaba.
“F*ck!”
Madali niyang kinuha ang papeles pero huli na ang lahat. Kita ko kung paano nag–igting ang panga niya ng makita niyang basa na ito ng ink.
“Do you know what folder is this, Ms. Salazar? This is a f*cking contract!” he growled angrily.
Agad na kumalat ang kaba sa katawan ko. He looked at me with his murderous eyes.
